Kadın olmak çok güzel bir duygu. Hele yaşayana bir başka duyarlık. Bir renk dünyaya. Bir anaçlık çevreye. Çocukluk. Bir sığınma evi. Geleceğin kendisi kadınlık. Ve paylaşmasına bilene bir şiir.
Yıllar önce fotoğrafın sanatıyla uğraşan bir arkadaşım, birlikte gittiğimiz fotoğraf gezilerinin birinde habersizce fotoğraflarımı çekmiş. Fark etmemişim bile, ta ki fotoğrafları bana hediye edene kadar. Siyah beyaz portrelerimi kırmızıca bir fon kağıdına yerleştirmiş. Altına da o dönemler yoğun yaşadığım içine kapanıklık anlarımı anlamlandıran yazıları yazıvermiş. Hem fotoğrafları tamamlıyor, hem de o anki ruh halimi anlatıyor, kısacık cümleler. Sayın Coşkun ARAL’ın “Sözün Bittiği Yerde “ isimli albümünde de böyle bir duyarlılık vardı. Fotoğrafları tamamlayan şiirsel dizeler. Gerçekten anlam derinleşiyor, katlanıyordu o zaman.
YTÜ Oditoryumunda olan bir konferansa gitmişim geçen yıllarda. Konuşan sanırım psikoloji alanından biriydi. Öğrenci doluydu içerisi. Bir soru yöneltti dinleyenlere. Aynı soruya erkek öğrencilerle, kız öğrenciler çok farklı yanıt verdiler. Konu arkadaşlık ve iletişimdi sanırım. O zaman insan düşünüyor. Dünya kadın ve erkekle zenginleşiyor. Çünkü bakış açıları farklı. Dünya doğu, batı, kuzey, güneyle zenginleşiyor. Çünkü yerel kültür başka başka renklerde. Dünya farklı dillerle zenginleşiyor. Kendi deneyimlerinden oluşan şiirlerle, atasözleriyle, halk deyimleriyle. O zaman çeşitliliğe saygı duymak ve sahip çıkmak gerekiyor. Öğrencilerime derslerimde de sık sık söylerim. “Yeteneksiz insan yoktur, farklı yeteneklerde insan vardır,” diye. İşte dünyayı zenginleştiren de bu olsa gerek. Yoksa ne olurdu? “Ben”, duygusunu “güç” duygusuna dönüştürenlerin bunları içlemesi gerekir, dünyayı savaş alanına çevirmeden önce.
Öncelikle alanımın sanat olması nedeniyle güzel sözcüğünün içine iyi sözcüğünü de yerleştiririm. Yazının bütünü, başlığından daha başka yerlere gidiyor işte bu yüzden ister istemez. Yaşam bütün çünkü.
Çok yıllar önce, evimize çok çirkin bir arkadaşım çok yakışıklı kocasıyla gelmişti. Annem bahçenin kapısında onları görünce "oğlana yazık olmuş" demişti. İki gün kaldılar. Arkadaşlarım giderken annem damada, "aman oğlum bu güzel kızı elinden kaçırma" dedi durdu. Evet huyu çok güzel bir insandı. O zamana kadar anneme bunu işlerdim. Ama güzelliğe hayranlığı vardı annemin ve kendi de güzel bir kadındı hem huyuyla hem fiziğiyle. Ama o da zamanla ruh güzelliğinin yüze yansıdığını içledi.
Önemli olan İNSANDIR. Kadın olsun, erkek olsun fark etmez. KADININ YAŞAMINDAKİ ANLAM denince; Tercihler cinsiyete göre yapılmamalı. En azından ben öyle tercih etmeyi yeğlerim. Karşı cinsin sömürüsünden bahsedilir. Tam anlamıyla gözlemci, ayıklayıcı, eleyici yaşadığınızda hemcinslerinizin veya aynı branşı paylaşanlarınızın tökezlemeleriyle daha çok karşılaşırsınız. Zıtlar birliğinden hareket etmek daha doğru galiba. Daha mesafeli, daha birleştirici, daha az yıkıcı olabilir. Seçiminizi doğru yaparsanız eğer tabii.
Kadının sorumluluğu tabii ki kadınlığında sınırlı değildir. Hele iş yaşamında cinsiyetin değil, sorumluluğun önemi vardır. Çalışma, önerme, etik, yaratıcılık bunda yatar. Ve bence, başarmanın sırrı da uyumsuzluktadır. Eğer etiksizliğe uyum sağlamazsanız, eğer sorumsuzluğa uyum sağlamazsanız yaratıcılığın rehberliğinde yapacağınız çok şey vardır. Belki bu yazının başlığını bile öyle koymak gerekiyordu. “Uyumsuz oldum ve başardım.”
Sevgiyle
Saygıyla
21-10-2003 İSTANBUL
|
