Yıllar önce İFSAK’da bir genç – öğrenci babasının fotoğraf çekiyor diye kendisine kızdığını anlatmıştı. “Ben seni İstanbul’a okumaya gönderdim, sen parayı fotoğrafa yatırıp çarçur ediyorsun,” diyormuş…
“Babana selamımı söyle lütfen. Ve ona sor bakalım, derslerinin dışında fotoğraf çekmek yerine kahveye gitsen, sersilere takılsan daha mı iyi olur? Fotoğraf çekiyorsun, geldiğin yer belli İFSAK gibi uluslararası bir kuruluş. Yaptığın, yarattığın belli; fotoğraf. Bundan daha güzel şey olabilir mi? Sergilere katılıyorsun, ödül alacaksın… Sor bakalım serseri olmak mı, boş boş kahvelere takılmak mı, yoksa fotoğrafa devam mı etmek lazım? Dersler, fotoğraf çekerken de yürür ama sokaklarda, kahve köşelerinde zaman öldürmekle, serserilere takılmakla yürümez.” Babasından aldığım selamın yanında “sen fotoğrafa devam et, oğlum” sözlerini de duydum. Bu beni çok sevindirmişti. Maddi durumları iyi olduğu halde fotoğrafa izin vermeyişine çok içerlemiştim.
Okulun, okumanın yanında gençlerin özellikleri olmalı. Derslerinin dışında bu özellikler yaşamları, mutlulukları için gerekli.
Doğudaki sel felaketine gönderebileceğim ayakkabı ve giyseler vardı. Evden servisle fakülteye getirecektim ama sonra ne yapacaktım? Gücüm buna yetiyordu. Sevgili YTÜ lü öğrenciler imdadıma yetişti. Burada ufak bir meydanları var ama işlerine çok yarıyor. Oraya ne yapıyorlarsa afişlerini, fotoğraflarını asıyorlar. Bir de baktım ki doğuya – sel felaketine yardım için afiş asmışlar. Öğrenciler sağolsunlar odama gelip evden getirdiklerimi aldılar. Bu tür davranışlar beni çok duygulandırıyor. Aslında yeni eve tam ayrıntılı bir şekilde yerleşemedim. Biraz daha giysi, ayakkabı verebileceğim ama onların organize ettiği posta gitti. Bu sabah ta internette bir grupta sevgili öğrencim Can yazmış, “doğuya kitap gönderiyoruz,” diye. Nasıl düzenlediklerini de adresler vererek anlatmış. Hemen yanıt verdim. “Can çok güzel şeyler yapıyorsun” diye. Gerçekten bunlar gurur verici yaşantı örnekleri…
Eskiden bu işleri çok merhametli ve yardımsever annem yapıyordu. Giymediklerimi toplar, Gerze’nin bir dağ köyü olan anneannemin yurdundaki insanlara gönderirdi. Dedem tütün tüccarı imiş ve o köyün de sahibi… Tabii köprünün altından çok sular geçti…
Babam ve annem bizi, “elinizden geliyorsa yardım edin” diye yetiştirdiler ve tembellik konusunda hiç taviz vermediler. Onlarla övünüyor, gurur duyuyorum. Sokaktaki ve varoşlardaki çocuklara seminer verirken içimden, “ben şanslıyım harika anne ve babaya sahiptim. Onlardan bazıları böyle bir olanağa sahip değil, onlara sürekli yardım etmeliyim,” diye düşünüyor ve sonunda çok mutlu, rahat oluyorum. O yürekteki rahatlık duygusu bambaşka. Aynı duyguyu bir “yazı” çıkardığımda – yazdığımda da duyuyorum. Ferahlamak, rahatlamak; “ürettim, yarattım, eleştirdim, sorumluluk gösterdim vs.” diye…
YTÜ gençler gerçekten harika… 2 genç gördüm, Lösemili Çocuklar Vakfı için çalışıyorlar. Meydana açmışlar tezgahlarını. Boş boş oturmaktansa böyle güzel şeyler yapmak insanlık onurudur. Onlara savaş alanlarında yaşayan çocuklara geliri gitmek üzere hazırlanan kartpostallarımın gelirini lösemili çocuklara da verilmesi önerisinde bulundum. Severek kabul ettiler. Bu karikatürümsü çizimlerimden 2 tanesi Adil Işık tişörtlerine basılmıştı bağış karşılığı, onu da alabileceklerine ilişkin internetten sitelerine mektup gönderdim.
Geçen senelerde bir öğrencim Bahçelievler’deki çocuk yuvasına gidiyordu. Merih Elektrik Mühendisliğinde okuyor, arkadaşları Tıp Fakültesinde. Buluşuyor, çocukların ihtiyaçlarını öğreniyor, onları alıp gidiyorlarmış yuvaya. Derslerinin dışında da revirde çalışıyor. İşte bu gençler unutulmaz, unutulamaz.
Burada bir de tiyatro kulübü var. Çok ilgimi çekiyor. İnanılmaz ciddi çalışıyorlar. Geçen seneler oyunlarına gitmiştim. Küçük bir sahneleri var ama onlara yetiyor. Yine bir oyunlarını izlemeyi düşünüyorum. YTÜ oditoryumunda – dinleme salonunda da güzel konferans, paneller oluyor. Nereye yetişeceğimi şaşırdım. Bir sürü konu var irdelenecek ve yazılacak. Bir sürü sorun var koşturulacak… Bir yardımcım olsaydı ne iyi olurdu. Bir resim hocam – öğretmenim demişti, “her şeyi biz yapıyoruz resim yapmaya vakit azalıyor.”
Bazen, “bunları yaşamam gerekiyor,” diye düşünüyorum. “Çünkü yazmam için,” diye devam ediyorum. Gerçekten de yazılacak ne çok şey var. Devam…
Paylaşım umutlarıyla…
05 – 12 -2006 / İSTANBUL
***
Nahide yine yazmış, “şunları şunları yapıyorum nasıl katkı verilir” diye.
“Bugünkü güneş içimizi ısıttı. Aydınlığı da yeşili daha yeşil, maviyi
daha mavi gösteriyordu.
Ama ben koşuşturmaktan deniz manzaralı bir çay içemedim. Ne mi
yapıyorum? Yarın Samsun'a gideceğim. Geçen yıl sana bahsettiğim 'Mavi
Kentin Yeşil Öyküsü' adlı CD'yı nihayet yaptıracağım. Bu arada Halkevi
olarak gene yöresel içerikli bir takvim de yaptıracağım. Gerze'nin eski
evleri sosyo-kültürel yapısını anlatan resimler, Köy Enstitüsü mezunu
öğretmenler var bu arada
Onların fotoğraflarını topladım. Bir kısmına ulaşamadım ama yarın yola
çıkmadan alacağım. Bir de Deli Sabri’yi alacağım.Takvime de CD'ye
de. Bir dönem düğün bitmek üzereyken Süpürge oyunu diye bir oyun
oynanırdı. Bu oyun ezgisi de var. “Ni na, ni na, ni na da ni na” diye.
Gerçi son yıllarda pek oynanmıyor ama ben yine de alacağım.
Senin Gerzelilerle bağlantın var mı bilmiyorum ama İstanbul’daki
Gerzeliler de alsınlar istiyorum. Nasıl olacağını ben de merak
ediyorum. Keşke benim tarayıcım olsaydı sana fotoğrafları gönderirdim.
Bir de diplomaları duruyormuş henüz görmedim ama çok çeşitli dersler
varmış. Şengül’ün annesi Sabriye teyzeden de resim aldım. Aşık Veysel
onların müzik dersine giriyormuş,
Resmin birinde öğrenciler dışarıda ağaçlık bir yer. Ayakta öğretmenleri
müzik dersi yapıyorlar. Ama Aşık Veysel değil tabii.
Bakalım enerjim bitmezse bu kış buradaki Köy Enstitüsü mezunlarıyla
ilgili de bir CD hazırlamayı düşünüyorum.
Gene bu yaz 3 öğrencinin tezine yardımcı oldum. Bundan
elbetteki mutlu oluyorum. Ama bu arada Belediyenin de işine yarıyorum………”
***
Tülay ÇELLEK
Yıldız Teknik Üniversitesi
Sanat ve Tasarım Fakültesi
Sanat Bölümü Öğretim Görevlisi
http://www.tulaycellek.com
tcellek@yildiz.edu.tr
Bu yazı salt
www.amatorceedebiyat.com
ve
www.tulaycellek.com
Sitelerinde yayınlanır
|
